داستان سه مهاجر افغانستانی که خانم خبرنگار ایرانی را نجات دادند از زبان خودش بشنوید

داستان خانم مهسا شمس(کلایی) خبرنگار ایرانی ساکن تهران را از زبان خودش بشنوید:
برای رسیدن به خانه مجبور هستم عرض خیابان را از پل هوایی عبور کنم، یا باید پل هوایی بالاتری رو انتخاب کنم و یک مسیر سرازیری ولی کمی طولانی تر را تا خانه بیایم یا باید پل هوایی پایینی رو انتخاب کنم و مسیر کوتاه تر ولی سربالایی رو تا خانه بیایم؛ همیشه پل هوایی بالایی رو انتخاب میکنم، چون هم باصفا تر هست و وقتی روی پل می ایستم میتونم تا میدان رو ببینم و بعضا از نظم ماشین هایی که در ترافیک پشت سرهم ایستاده اند بهره مند بشم و هم اینکه کلی مغازه در مسیر قرار دارد و حواست به آنها پرت می شود و از راه خسته نمی شوی.

آن شب کذایی کمی ناراحت بودم، خسته هم بودم، تصمیم گرفتم پل هوایی پایینی پیاده شوم، هندزفری داخل گوشم بود و فارغ از دنیا بودم، در حال و هوای خودم بودم که احساس کردم یک دست بند کیفم را گرفت! برگشتم دیدم یک آقا، دو برابر هیکل من، با چشمانی ریز دقیقا روبرویم ایستاده و بند کیفم را گرفته! یک لحظه قلبمو مغزمو زبونمو پاهایم فلج شدن، برخلاف اینکه همیشه فکر می کردم در اینجور شرایط عکس العمل صحیحی دارم مات و مبهوت طرف را نگاه میکردم و هیچ قدرتی نداشتم (خیلی خنده دار هست که حتی توان جیغ زدن یا فرار کردن را هم نداشتم)
.
مرد با صدای کلفتی گفت: «بیا بریم» دستم لرزید و ساک دستی که وسایلم داخلش بود به زمین افتاد و کم کم گریه ام گرفته بود؛ در همین حال سه پسر افغانستانی که خلاف مسیر من در حال نزدیک شدن به ما بودند گویا متوجه جریان شدند و به دفاع از من در برابر آن مرد ایستادند، مرد اول یه نگاهی به آنها کرد و بعد با اینکه از نظر هیکل قوی تر از هر سه نفر بود پا به فرار گذاشت.
یکی از پسرها تا قسمی از مسیر پشت سرش دوید تا مطمئن بشه که او رفته است؛ من که دیگر از شوک درآمده بودم نشستم گوشه خیابون و گریه کردن، دو پسر افغانستانی وسایلم را جمع کردند و با احترام گفتند: «نترسید دیگر، رفته است، بلند شوید» پاشدم و گفتم: «نمیدونم به چه زبانی ازتون تشکر کنم، اگه شما نبودین…» حرفم را قطع کردند و گفتند: «خانم شما ناموس مایید، بروید زودتر بروید». ساک دستی ام را گرفتم و اشک هایم را پاک کردم و به سمت خانه شروع به حرکت کردم.
خیلی از افغانستانی ها پیام دادند و برای انتشار این مطلب تشکر کردن، ضمن خجالت از بابت برخی رفتارهای غلط هم وطنانم با آنها در جوابشان گفتم: «من تنها حقیقت را گفتم» .
وقت آن نرسیده تا دیدمان را نسبت به اطرافیانمان عوض کنیم؟

بنده با ابراز خرسندی از جوانان فرهیخته وباوجدان وطنم تشکر نموده عزت و افتخارات بیشتر برای مهاجرین محترم مخصوصا جوانان عزیز مهاجر از خداوند متعال مسئلت دارم.
و از خانم آگاه و عدالت خواه خانم مهسا شمس (کلای) به خاطر پخش این خبر کمال قدر دانی را دارم
برای موفقیت و سربلندیش دعا می کنم.