منتقدانی که به قدرت رسیدند
بسیاری از منتقدان جدی حکومت با دریافت امتیاز از قبیل چوکی، پول نقد و یا تهدید از میدان خارج شدند و کسانیکه به هیچ وسیله ای از این معرکه بیرون نشدند، به دست تروریستان حکومتی از میان برداشته شدند.
طرح آمریکا برای غنی، تطمیع و یا نابودی تمامی منتقدان جدی حکومت است.
آمریکایی ها تصمیم گرفتند مانند عربستان که تنها آل سعود بر همه اقوام و مردم آن حکومت می کنند، در افغانستان نیز یک قومی که سال ها است بر این سرزمین حکومت می کند، از این ببعد هم حاکم بر این منطقه جغرافیایی باشد.
قوم پشتون همانگونه که مورد تایید انگلیسی ها و روسی ها در گذشته بوده است، مورد تایید آمریکایی ها نیز قرار گرفته است. این قوم بنابر دلیل محکم و روشنی که وجود دارد به عنوان قوم برتر مطرح شده و باید دیگر اقوام تابع این قوم در امر حکومتداری باشند.
در چند دهه اخیر، قبایل مختلف قوم پشتون که اکثرا به پاکستان وابسته هستند، از سرسپردگی و وابستگی به دیگر کشور ها سر باز زده و صرفا پاکستان را پناهگاه و اتکای خود ساخته اند.
سیاست انحصاری وابستگی پشتون ها به پاکستان، از زمان تصمیم به تک قطبی شدن حاکمیت جهان از سوی آمریکا اتخاذ شده است که با کمک مردم افغانستان قدرت شرق یعنی روسیه را به زانو درآورده و آمریکا تنها ابرقدرت جهان در دهه های اخیر بوده است.
از آنجا که پاکستان، پایگاه نظامی و سیاسی و حتی اجتماعی آمریکا در منطقه بوده و اکنون نیز هست، مکان امنی برای پرورش نظام یافتگان پیشبرد سیاست های آمریکایی در منطقه قلمداد می شود و متمامیل شدن هرچه بیشتر پشتون ها به پاکستان، در راستای اهداف منطقه ای آمریکا صورت گرفته است.
از جانب دیگر، تمامی ارتباطات و تکیه گاه های پشتون ها در دیگر کشور ها بجز پاکستان قطع گردیده و انحصارا قبایل مختلف پشتون بسوی پاکستان هدایت شده اند تا در راستای اهداف دراز مدت آمریکا، قوم مورد اعتماد شان در منطقه باشند.
اقوام دیگر به دلیل وابستگی های سیاسی و مذهبی و اجتماعی به کشورهای همجوار و یا منطقه و یا خاور دور، هرگز مورد توجه و اعتماد آمریکایی ها قرار نمی گیرند. زیرا همگرایی سیاسی تاجیک ها به اروپا و هماهنگی مذهبی شان گاها با کشورهای عربی، هماهنگی ازبک ها با ازبکستان و ترکیه و همراهی مذهبی هزاره ها با ایران، سبب شده است تا توجه امریکایی ها به این اقوام کمرنگ شده و بیشتر پشتون ها مورد توجه قرار بگیرند.
توجه خاص آمریکایی ها به قوم پشتون، از جمله گسترش انتصاب متوالی افراد فاشیست پشتون بر منصب های حکومتی، میدان دادن به کوچی های پشتون، تقویت تفکر پشتونیزم و نادیده گرفتن خطاها و جنایات پشتون ها، تلاش برای وصل پشتون های ناراضی به بدنه حکومت و... باعث گردید تا دیگر اقوام در مقابل این رفتارها عکس العمل نشان بدهند که همه آنها نادیده انگاشته شد و حتی سران دیگر اقوام از جلوداری در حکومت ناامید شده و پیشتاز بودن پشتونها را در حکومتداری پذیرفته اند.
در این مرحله قسمت دیگری از نقشه که همانا تطمیع و یا نابودی منتقدان جدی حکومت می باشد، زمینه اجرایی پیدا می کند.
در این روند، بسیاری از منتقدان جدی حکومت با دریافت امتیاز از قبیل چوکی، پول نقد و یا تهدید از میدان خارج شدند و کسانیکه به هیچ وسیله ای از این معرکه بیرون نشدند، به دست تروریستان حکومتی از میان برداشته شدند و برای همیشه از صحنه زندگی خارج گردیدند.
برخی سفیر شدند، برخی وکیل و یا سناتور انتصابی گردیدند، بعضی به عنوان رییس اداره و یا معاون وزیر مقرر شدند، عده ای از منتقدان مشاور و سخنگوی این و آن گردیدند و تعدادی هم از این منتقدان پول گرفتند و کنار رفتند و سکوت اختیار کردند.
چند مورد انگشت شماری هم که باقی مانده اند به زودی مقهور یکی از شگردهای رقابتی حکومت خواهند شد و یا مانند دیگر منتقدان ترور می شوند.
آخرین مواردی که از منتقدان جدی زیر فشارهای روانی حکومت تاب نیاورده و تسلیم خواسته های آنان گردیدند، همایون همایون معاون مجلس و شاه گل رضایی نماینده مجلس می باشند.
منتظر تسلیمی ها و یا قربانی های دیگر باشید!