اولویت جاغوری در چنین شرائط حساس در چیست؟ کلنگ زدن یا اسلحه داشتن؟

درشرائطی که نصف مردم جاغوری اواره شده اند ومکتبها همه بسته است ومردم بی چاره درفکر دفاع خود مانده اند افتتاح مدرسه سازی خیلی بدل نمی چسپد خیلی خوب بود که این کار خیر در بهار وتابستان که وضعیت ارام می بود اقدام می شد نه درزمستان که ذهنیت مردم درفکر دفاع خود بوده ونگرانی شدید از هجوم دوباره ای دشمن ازسر وپای مردم پیدا است.

آمدن بهزاد در جاغوری وانگیزه ایجاد کردن برای مقاومت خوب وقابل ستایش هست وبهتر ان بود که وی در خط مقدم جبهه رفته وسبب دلگرمی مقاومت گران می شد نه اینکه کلنگ گرفته به تعداد مدرسه ای که شاگردان ازترس مرگ فرار کرده ودربسته مانده است اضافه نماید وقت این کار زیاد هست ولی فرصت دفاع خیلی اندک هست وخیرین هم خوب بود که هزینه ای دفاع وبرقراری امنیت را درچنین شرائیط خیلی تلخ وخطر ناک فراهم کرده ودر وقت دیگر مدرسه می ساختند وخیلی از حرفای دیگر هست که باید بخاطر وحدت مردم قورت داد ودر وقت دیگر بیان نمود چرا درچنین شرائیط کاری کنیم که باعث اختلاف نظر مردم گشته وتوجه را از جنگ وسنگر بسوی امر فرعی کشاند؟

نمی دانم کی مردم هوشیار گشته و هر کار را در زمان خودش انجام دهد؟ کل سخن از سری دلسوزی است دوستان کمی هوشیارانه گام بردارند خیلی خوب خواهد بود.