ریزش برف و باران، برخی آبده های تاریخی بامیان را با خطر نابودی روبه رو ساخته است
مسئولان ریاست اطلاعات و فرهنگ بامیان می‌گویند، ریزش برف و باران‌های زیاد در زمستان سال پار، شماری از آبده‌ها و داشته‌های تاریخی این ولایت به ویژه اثرهای باستانی‌یی را که دارای گنبد و مناره هستند، با خطر جدی نابودی روبه‌رو ساخته است.
حمید جلیا، مدیر آبدههای تاریخی ریاست اطلاعات و فرهنگ بامیان می‌گوید، آبده‌ها و بخش‌های تاریخی شهر ضحاک، شهر غلغله، شهر سرخوشک، چهلبرج و مناره‌های درۀ فولادی، باریکی‌شیدان، و قلعۀ کافری الف و ب بیشتر آسیب پذیراند.
آقای جلیا می‌گوید، اگر وزارت اطلاعات و فرهنگ در این زمینه به زودی اقدام نکند، این آبده‌ها فرو خواهد ریخت.
از سوی‌دیگر شماری از باستان‌شناسان و فعالان فرهنگی بامیان می‌گویند، با آن که سالانه میلیون‌ها افغانی از درک گردشگری و بازدید از میراث‌های تاریخی و فرهنگی این ولایت به خزانۀ دولت می‌ریزد، اما توجه به نگه‌داری و بازسازی از داشته‌های تاریخی کشور در اولویت برنامه‌‌های کاری دولت قرار ندارد.
لایق احمدی، باستانشناس در بامیان می‌گوید، اگر حکومت در بخش معرفی و نگه‌داری داشته‌های تاریخی و فرهنگی بامیان به گونۀ جدی توجه نکند، احتمال حذف هشت میراث جهانی این ولایت از فهرست سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) بیشتر خواهد شد.
تندیس‌های بودا، مغاره‌های قول اکرم، شهر ضحاک، شهر غلغله، قلعۀ کافری الف و ب و قلعه غمی در درۀ فولادی مشمول فهرست اثرهای باستانی جهان هستند.
در این حال رضا اهورا، یک فعال فرهنگی در بامیان می‌گوید که هنوز هم ساختوساز غیر قانونی از سوی مردم در نزدیکی تندیس‌های بودا ادامه دارد.
با این همه مسئولان ریاست اطلاعات و فرهنگ بامیان می‌گویند که مهندسان وزارت اطلاعات و فرهنگ شماری از آبده‌ها و بخش‌های تاریخی این ولایت را آسیبشناسی کرده‌اند و در جریان امسال برای بازسازی و نگه‌داری از آن‌ها اقدام خواهد شد.
بامیان از جمله ولایتهای باستانی و تاریخی در مرکز کشور است که شمار زیادی از اثرهای باستانی دورههای زردشتی، بودایی و اسلام در آن جا دارند، اما بیشتر این اثرها در نتیجۀ رویدادهای طبیعی و جنگهای داخلی ویران و برخی از آن‌ها تاراج شده‌اند.
هر چند، هشت بخش تاریخی بامیان ثبت فهرست میراث‌های جهانی یونسکو است؛ اما در سالهای اخیر به مکان‌های باستانی این ولایت چندان توجهی صورت نگرفته است.