پیام محمد کریم خلیلی رییس شورای عالی صلح به مناسبت فرارسیدن عید سعید فطر
بسم الله الرحمن الرحیم
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى* وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى
مردم مؤمن و متدین افغانستان در داخل و خارج از کشور؛ برادران و خواهران گرامی!
فرارسیدن عید سعید فطر، روز تجلیل از سعادت و رستگاری را به شما و همه مسلمانان جهان، تبریک میگویم و برای افغانستان صلح، امنیت و ثبات پایدار در سایه عدالت، برابری و وحدت ملی، آرزو دارم.
ماه مبارک رمضان ماه معنویت و خودسازی بود. در این ماه، مؤمنان صبر، استقامت و پرهیزگاری را برای تکامل روحی و معنوی شان، تجربه و تمرین کردند. مبارزه با هواهای نفسانی در تمام ابعاد و شئون زندگی و سپردن تقدیر و سرنوشت به دست ایمان و تعقل، از مهمترین تعالیم این ماه بود. ایمان و تعقل دو ارزش بزرگی است که هر فرد و جامعه، به آنها نیازمند است. آرزومندم که هر دو ارزش یادشده، در ماه پرفیض رمضان، در وجود همه مسلمانان، به ویژه مردم متدین افغانستان، بیش از پیش، زنده و تقویت شده باشند. بهرهمندیِ از این دو قوه، جهان زندگی ما را قوام، استواری و معنا میبخشد.
هموطنان عزیز!
امیدوارم که ماه رمضان در اندیشه و رفتار ما تحول ایجاد کرده باشد؛ تحولی که عبور از بدبختیها، گرفتاریها و مصائب و رسیدن به سعادت، فضیلت و خوشبختی را به همراه داشته باشد.
سالهاست که کشور ما با انواع مشکلات و پدیدههای منفی مانند بحران فکری و اخلاقی، فقر، عقبماندگی، خشونت، جنگ، بدبینی و همدیگرستیزی، دست به گریبان است. تغییر این وضعیت، نیاز به یک دگرگونیِ فکری و رفتاری دارد. آرزومندم که فرصتهایی چون ماه مبارک رمضان زمینه این دگرگونی را در وجود ما فراهم کرده باشد. تا زمانی که ما در دیدگاه و رفتار خویش تغییر نیاوریم، هرگز شاهد بهبودی در وضعیت فردی و اجتماعی مان، نخواهیم بود.
مردم آگاه و عزتمند کشور!
اساسیترین معضلی که بر تمام عرصههای زندگی ما سایه افگنده، جنگ، ناامنی و بیثباتی است. برای حل این معضل، ما باید راهکار صلح و همدیگرپذیری را در پیش بگیریم. صلح تنها روشی است که میتواند به حل نهاییِ جنگ و تأمین ثبات پایدار بیانجامد.
با استفاده از فرصت، میخواهم باردیگر تأکید نمایم که دوام جنگ، نه تنها هیچ طرفی را به موفقیت نمیرساند، بل کشور ما را به سوی بحرانهای جدید و ناخواسته سوق خواهد داد. در آن صورت، هیچ طرفی نخواهد توانست به مقاصد و اهداف شان، دست یابد. معضل و بحران جاری در کشور پیچیدهتر از آن است که با خواست و اراده یک جانب، به پایان برسد. بنابر این، تا زمانی که در هر بند و بن بستی، وفاق فراگیر و اجماع ملی، به وجود نیاید، هیچ طرفی قادر به تحمیل اراده شان بر دیگران، نخواهد بود.
کشور ما تنها با وحدت، اخوت، پذیرفتنِ واقعیتهای موجود و مشارکت همه در تعیین سرنوشت شان، به موفقیت میرسد. هر تصمیمی که این اصل را نادیده بگیرد، محکوم به شکست، خواهد بود.
متأسفانه رویدادها و روندهای سیاسی، به ویژه در این اواخر به نحوی رقم میخورند که یأس و ناامیدی نسبت به آینده را بر ذهن و ضمیر شهروندان کشور چیره ساخته است. چنانکه در انتخابات پارلمانیِ اخیر، انتظار ملت افغانستان این بود که پس از چند دور کسب تجربه در این مورد، شاهد موفقیتها و پیشرفتهای بیشتر، باشیم؛ اما با تأسف که نه تنها این انتظار برآورده نشد، بل شاهد یک عقبگردِ آشکار و ناامیدکننده در این زمینه بودیم.
همچنین همه آگاهی دارند که روزانه دهها تن شهروند بیگناه و بیدفاع کشور به اثر جنگها، راهگیریها و خشونتهایِ سازمان یافته در راههای مواصلاتی و خانههای شان، مظلومانه به شهادت میرسند.
این همه میرسانند که ما برای تحقق ارزشهای بنیادین، به ویژه عدالت، دموکراسی و ثبات در کشور، به تلاشهای بیشتر و جدّیتر، نیازمندیم. روشن است که تلاش ما بدون وحدت و همبستگی قوی و در غیاب مشارکت مؤثر مردم، به موفقیت نمیرسد. بنابر این، حساسیت شرایط را بیش از پیش باید درک کنیم و برای نجات کشور از رنجها، مصائب و گرفتاریهای موجود، کمر همت ببندیم.
ما نباید منتظر باشیم که "دستی از غیب بیرون آید" و وضعیت ما را تغییر دهد. این از سنت الهی و قاعدهمندیِ تاریخ بشری است که هیچ نیرویی از بیرون نمیتواند سرنوشت جمعی را تغییر بدهد، مگر اینکه خود بخواهد در آن تغییر آورد.
بار دیگر، فرارسیدن ایام عید فطر را به مردم متدین و سربلند افغانستان، تبریک میگویم و از خداوند متعال مسئلت دارم که کشور ما را در برابر مشکلات و چالشها، نصرت و یاری، فرماید.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
محمد کریم خلیلی
13 جوزای 1398 خورشیدی