کرونا تجربه ای ناخوشایند اما الهام بخش
زکیه عادلی: سه هفته از مصاب شدنم به این (ناخوشایند) می گذرد و من هم مانند هزاران انسان دیگر، روزها و شبهای سختی را بین رفتن و ماندن، بین زندگی و مرگ، تجربه کردم. اما خواست خداوند، دعای دوستان و مبارزه ام برای زندگی باعث شد، بمانم و کارهای ناتمامم را در حد توان، برای عزیزانم، مردمم و سرزمینم به سرانجام برسانم.
کرونا با تمام مصایبی که برای بشر به بار آورد، آگاهی قابل توجه و متفاوتی را در جهان، موجب شد. سیاست، اقتصاد، فرهنگ و حتی نوع نگاه انسان‌ها به زندگی را متاثر ساخت. با گرفتار کردن برابرگرایانه ی غنی و فقیر، پیر و جوان، زورمند و ضعیف، اصالت برابری را نشان داد. در همین مدت چند ماهه ی کم، حجم بسیار زیاد متن و دانش توسط دانشمندان، نویسندگان، هنرمندان، متخصصان و… تولید شد و فیلسوفان معاصر نامداری چون ژیژک و دیگران در این باره بسیار قلم زدند و نوشتند.
کرونا حوزه ی معرفت شناختی را متحول ساخت. ارزش های اخلاقی و انسانی را به ما گوشزد کرد. جایگاه و قدرت دولت‌ها را در جهان، بر مبنای میزان توانمندی آنها در مهار بحران مشخص ساخت. رویکرد و سیاست دولت‌ها را از رهیافت امنیت محور مبتنی بر نظامی گریِ صرف، به رهیافت امنیت محور چند بعدی با تاکید بر سلامت افراد، تغییر داد و ظرفیت های مدیریتی، صحی و بسیج و هم آوایی اجتماعی دولت ها را نمایان ساخت. کرونا، میزان نقش آفرینی هر یک از اجزای نظام اجتماعی اعم از حکومت، رسانه ها، جامعه مدنی و عامه ی مردم را در مواجهه با بحران، به آزمون گرفت.
اما در افغانستان عزیز، با قرنطین خانگی عملاً فهماند که قرنطین، برای زنان خانه دار افغان، معنای چندانی ندارد چون در زندگی عادی خود، به آن خو گرفته اند.
نوع نگاه به زندگی و سبک زندگی در دوره پساکرونا متفاوت خواهد بود. شاید حتی کوچکترین بهانه های خوشی و سلامتی، جایگاهی بزرگ و ارزشمند را در زندگی انسان‌ها به خود اختصاص دهد. و حتی قدم زدن بدون ماسک در کوچه پس کوچه های شهر و رفت و آمدهای دوستانه و دور همی های بدون هراس، از مصاب شدن، لذتی مضاعف داشته باشد.
به این بیندیشیم که آیا کرونا و مبارزه برای زندگی، توانسته است در ذهنمان تصویری از یک زندگی با ارزش و هدفمند را ترسیم کند؟
برگرفته از صفحه فیس بوک زکیه عادلی