واکنش ها به لویه جرگه؛ تصمیمات جرگه های قبلی عملی نشده اند
شماری از شرکت‌کننده‌گان جرگۀ مشورتی صلح که پیش از این هم تجربۀ شرکت در چنین جرگه‌ها را داشته‌اند، تأکید دارند که باید تصمیمات این جرگه‌ها عملی شوند و نیز در روند صلح دست‌آوردها حفظ شوند.
آنان می‌گویند که در جرگۀ مشورتی صلح پارسال، خواستار آتش‌بس در کشور شده بودند؛ اما این خواست شان تحقق نیافت.
رهایی مشروط 400 زندانی طالبان، از عمده‌ترین خواست‌های کنونی این شرکت‌کنندگان جرگۀ مشورتی صلح است.
صفی‌گُل محمدی، شرکت‌کنندۀ دیگر این جرگه که از بغلان آمده‌است نیز گفت: «نظریاتی که ما قبلاً (در جرگه پارسال) در میان گذاشته بودیم که باید با طالبان آتش‌بس شود که صلح بیاید؛ اما کدام اقدامی صورت نگرفته‌است.»
عبدالله عبدالله، رییس این جرگه گفت که هیچ کمیتۀ این جرگه مخالف رهایی این زندانیان نیست؛ اما مشروط به اینکه از آنان ضمانت گرفته شود.
شماری از شرکت‌کنندگان این جرگه نیز می‌گویند که رهایی زندانیان طالبان باید مشروط باشد و حکومت باید در پرداختن به صلح محتاط باشد.
میرحیدر نظری، یکی از شرکت‌کننده‌گان این جرگه گفت: «نام جمهوری اسلامی افغانستان حفظ باشد! حقوق زن و مرد باید حفظ باشد! دستاوردهای هجده‌سال ما باید حفظ باشد! همین چیزها در کمیته‌ها تصمیم گیری شد.»
منیژه رامزی، شرکت‌کنندۀ دیگر جرگه نیز اظهار داشت: «اکثریتی از اعضاء و کمیته‌ها به همین باور بودند و به خاطر رسیدن به یک صلح پایدار و آرامش در افغانستان، به رهایی زندانیان، دیدگاه مثبت داشتند.»
از سویی هم، گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی می‌گوید که حکومت در سه سال و ده ماه اخیر، از رهایی زندانیان حزب اسلامی، به ویژه زندانیان مهم خودداری کرده‌است و اکنون از رهایی زندانیان مهم طالبان خودداری می‌کند.
او حکومت را به وعده خلافی در برابر حزب اسلامی و احترام نگذاشتن به توافق‌نامۀ طالبان و امریکا متهم می‌سازد.
گلبدین حکمتیار، گفته‌های حکومت را دربارۀ ادعاهای حق‌العبدی در برابر برخی از زندانیان طالبان، یک بهانه می‌داند و می‌گوید که حکومت، زندانیان طالبان را به خواست امریکا رها می‌کند.
در همین حال، شماری از شهروندان پایتخت که از چندروز بدین‌سو، به‌علت بسته بودن برخی از جاده‌های منتهی به محل برگزاری جرگۀ مشورتی صلح، با مشکلات رفت وآمد روبه‌رو استند، به اثرگذاری این جرگه بر تأمین امنیت در کشور، چشم امید بسته‌اند.
زلیخا فضل، شهروند کابل گفت: «این‌قدر راهی را که آمده‌ام، ده برابر این راه هم اگر می‌بود، به ارتباط صلح اگر باشد ما می‌آییم! هیچ مشکلی نیست؛ اما به شرطی که در رأی مردم معامله صورت نگرفته باشد!»
در بیش از شش‌سال اخیر، این دومین جرگه مشورتی است در کشور است که بر محور صلح می‌چرخد؛ در جرگۀ نخست که در ماه اردیبهشت سال گذشته برگزار شد، در حدود سه هزار و دویست شرکت‌کننده، با صدور یک قطعنامه بیست و سه ماده‌ای، بر تعیین چارچوب مذاکرات با طالبان و ترسیم نقشه راه صلح در کشور تأکید کردند.