دانشجوی نخبه افغانستانی برگزیده جشنواره ملی آرمان برتر در ایران شد
نازدانه احمدی دانشجوی افغانستانی مقطع کارشناسی ارشد معماری دیجیتال موفق شد برگزیده جشنواره ملی آرمان برتر کشور ایران در سال 1400 شود.
به گزارش شفقنا، نازدانه احمدی متولد 1374 در دایکندی است، ساکن ولسوالی کاشان ایران و فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی معماری توانسته تا در پنجمین دوره جشنواره ملی آرمان برتر ایران، مقام نخست را کسب کند. این جشنواره هرساله با اهدای جوایز وتندیس به شخصیتهای برجسته فرهنگی، هنری و علمی که توانستهاند کارهای بزرگی انجام دهند، قدردانی و معرفی میکند.
در جشنواره ملی آرمان برتر، پس از ارزشیابی مستندات و اقدامات مثبت و موفق مجموعههای کشوری به برترین مدیر ارزشآفرین، تندیس ویژه آرمان برتر و لوح برتر اعطا میشود. که از سال گذشته بخش ویژه بین الملل در این جشنواره در نظر گرفته شد، که محمدعارف بسام شاعر افغانستانی، برگزیده چهارمین دوره این جشنواره بود. که در دوره پنجم جشنواره ملی آرمان برتر، نازدانه احمدی، بانوی پرتلاش مهاجر افغانستانی بعنوان نمایندهی دختران فعال و شایسته افغانستانی بخاطر ارتقای سطح فرهنگی مهاجرین از سوی گروه داوران بعنوان برگزیده انتخاب شد. قرار است با اهدای لوح تقدیر و تندیس در مردادماه سال جاری طی مراسمی از وی تقدیر به عمل آید.
زندگی مهاجر سخت است، برای دختر مهاجر سختتر
نازدانه احمدی در گفتگو با شفقنا اظهار داشت: زندگی برای مهاجر سخت است ولی برای بانوی مهاجر سختتر از آن است که بتوان فکرش را کرد؛ تحصیل و پیشرفت برای دختر مهاجر از هر چیزی سختتر است. اینکه بخواهی در این شرایط سخت و محدود پیشرفت بکنی و خود را از زنجیرهای تعصبات و عقاید قومی و مذهبی جدا کنی و مصمم برای رسیدن به آرمانهای خود تلاش بکنی، با همه موانعی که از سمت خانواده، جامعه، دیدگاههای فکری بستهای که زن را محصور در خانه میکند و اجازه شکوفا شدن خلاقیت را به او نمیدهد. خواستم که رها باشم، پر پرواز داشته باشم؛ مگر چه میشود که یک بانوی افغانستانی بتواند افتخارآفرینی کند و سربلندی به بار آورد.
وی در ادامه افزود: اینکه اکثریت، راه را به دیده انگ و ننگ میبینند و مدام منتظرند که به زمین بخوری تا پیشرفت نکردن خودشان را توجیه بکنند. خودمان شدهایم مانع و اصطکاک مسیر پیشرفت و زندگی خودمان. باید این تابو برای همه مهاجرین به خصوص بانوان مهاجر برداشته شود و خود را در جایگاه واقعی که حس میکنند که لیاقت آن را دارند برسانند. سخت است اما شدنی است ولی لذتی که در این رسیدن هست از هر ارزشی بالاتر است؛ چون خودت میدانی که بابت تکتک گامهایی که برداشتهای چه گریههای شبانه و مخفیانهای که نکردهای، چه ناملایماتی که نشنیدهای و چه تهمتها و افتراهایی که به جان نخریدهای ، چه اشک و لبخندهایی که خود فقط میدانی ارتباط پارادوکسی آن را. آری خود ما بیشتر مانع شدهایم برای خود.
هنری که هر کس ندارد
وی تصریح کرد: مهاجرت یک سفر پر مخاطره اما ارزشمند است. کسانی که دایم میپرسند مهاجرت خوب است؟! شما راضی هستید؟ به نظرتان من بیام … اینها هرگز نخواهند آمد. مسافر چمدانش را میبندد و به راه میافتد، سؤال نمیکند، شک نمیکند، باید ژن آن را در وجودت داشته باشی. همه ما مهاجران چه آنانی که راضی هستیم و چه آنانی که گلایه میکنیم هر کدام به نوبه خود شاهکار زندگی خودمان را خلق میکنیم، ما نشان دادهایم که میتوانیم همه چیز را خودمان بسازیم، از صفر شروع کنیم و بالا برویم و این بسیار ارزشمند است، هنری است که هر کس ندارد.
وی افزود: دو ساله بودم که همراه با خانواده به دلیل ناامنی و جنگ به ایران مهاجرت کردیم. پس از آن مقطع دبستان، راهنمایی و متوسطه را در آران و بیدگل تحصیل کردم. با ورود به دانشگاه شرایط برای فعالیتهای علمی، فرهنگی، هنری مساعدتر شد و با وجود اینکه رشته تحصیلیام مهندسی معماری بود، همیشه دغدغه کمک به همنوعان به خصوص مهاجرین افغانستانی را داشتم، بطوری که سعی میکردم در همه مراسمات شرکت کنم و خود به عنوان مجری برنامهها و یا جزیی از انجمنهای علمی، فرهنگی، ورزشی و… مهاجرین باشم.
احمدی در ادامه یادآور شد: در کنار تحصیل توانستم رتبه اول منطقهای و رتبه سوم کشوری در مسابقات سازه ماکارانی کارون کاپ را به دست آورم. همچنین مجری برگزاری مسابقات سراسری سازه ماکارونی مهاجرین خارجی (بین الملل) در کاشان نیز بودم. در انجمن نو اندیشی دانشجویان افغانستانی کاشان در دو دوره به عنوان روابط عمومی و مدتی دبیر کمیته فرهنگی فعالیت داشتم که برگزاری جشن سفیران بلخ، جلسات توجیهی برای روادید تحصیلی، جلسات مشاوره برای انتخاب رشته تحصیلی ورود به دانشگاه، برگزاری کلاسها، سمینارها و مسابقات علمی، هنری، فرهنگی و ورزشی در زمینههای مختلف بخشی از آن فعالیتها بود.
احمدی در ادامه سخنانش گفت: همچنین در هیئت فرهنگی ورزشی مهاجرین افغانستانی کاشان، آران و بیدگل و حومه هم به مدت دو سال مسئول بخش بانوان ورزشکار بودم که توانستیم همراه با این مجموعه کلاسهای مربیگری و داوری در سطح کشور را با حضور جناب عبدالرزاق ممرک سرمربی تیم ملی افغانستان و آقای محمد حامد میوند مدیر بخش آموزش فدراسیون ورزشی افغانستان برای بانوان و آقایان برگزار کنیم که از بانوان تعداد 10 نفر مدرک مربیگری D آسیا و تعداد 4 نفر نیز مدرک داوریD آسیا را در سراسر کشور کسب نمودند.
بیتوجهی مسئولین به استعدادهای مهاجرین
این دانشجوی افغانستانی در ادامه با اشاره به بیتوجهی مسئولین به استعدادهای مهاجرین افزود: خیلی بد است که اینکه همه جا اسم پشتوانه باشد ولی صرفاً فقط یک اسم باشد! وعدههای سرخرمنی زیادی از سوی دولتمردان کشور عزیزم افغانستان شنیدم که هیچ یک عملی نشدند. از وزیر تحصیلات گرفته که وعده کمک برای شرکت در مسابقات بین المللی داد و دیگر نه خبری شد و نه جوابی؛ تا سفارت کشورمان که هیچگونه حمایتی از استعدادهای دانشآموزان و دانشجویان در جهت هدایت آنان به مسیر درست انجام نمیدهند. ، تمام مسیرهای ممکن و غیرممکن را پیمودم و پیگیری کردم، هیچ فایدهای نداشت!
احمدی با اشاره به اینکه در مسابقات سازه رتبههایی را کسب کرده بود، اظهار کرد: دنبال این بودم که اسپانسری پیدا کنم تا در مسابقات بین المللی شرکت کنم. با نجیبالله خواجه عمری، وزیر اسبق تحصیلات عالی افغانستان در طی جلسهای با ایشان صحبت کردم و با مشاهده تمامی مدارک به من گفتند که وقتی به افغانستان برگردند به جد پیگیری خواهند کرد. ولی وقتی به افغانستان برگشتند، هرچه مکاتبه کردم، ایمیل زدم، از فیسبوک خدمتشان پیام دادم، هیچ جوابی ندادند.
به سفارت افغانستان رفتم تا آنها پیگیری کنند، که در جواب، آیه یأس خواندند و از این حرفها: بودجه نداریم، حمایت مالی نمیتوانیم بکنیم. گفتم حداقل با اشخاص یا خیرینی که میشناسید مطرح کنید؛ اصلاً اهمیتی ندادند و پشت گوش انداختند. در آخر ناامید از همهجا مجبور شدم قید درخواست و پیشرفت در این زمینه را بزنم.
احمدی در ادامه سخنانش گفت: بعد از چنین وقایعی با تعدادی از پارلمانها مطرح کردم و قولهای الکی و وعدههای سرخرمنی دادند. دو سال قبل هئیتی از وزرای افغانستان آمده بودند که ایدهها و فعالیتها و سوابق و افتخاراتم را با آنها در میان گذاشتم، گوششان را کر انداختند، هیچ کس صدایم را نمیشنید. به ناچار به سازمانهای حمایتی و مؤسسات خیریه روی آوردم، آنها هم بجای کمک کردن به حالت تمسخر میگرفتند.
وی در ادامه افزود: دوسال تمام پیگیر این مسأله بودم و بعد هم با آمدن کرونا، مسابقات جهانی سازه دوسالی هست که کنسل شده ولی تا به الان هیچکسی حاضر نشده که حمایتمان بکند. آنقدر به کار و هدفم ایمان دارم که اگر از طرف مسئول یا سازمانی حمایت بشوم و تیمم را شکل بدهم، مطمئناً در مسابقات جهانی سازه افتخارآفرینی خواهم کرد.
این موضوع بیتوجهی مسئولین به مهاجرین برای من خیلی دردآور است که ما افغانستانیها در عالم مهاجرت از طرف کشورمان فراموش شدهایم.
بیتوجهی به کاسبی دانشگاهها
این دانشجوی افغانستانی در ادامه با اشاره به مشکلات دانشجویان افزود؛ موضوعی که مهم است بحث شهریه است. دانشگاههای ایران متأسفانه دانشجویان مهاجرین را به عنوان منبع درآمد میبینند و صرفاً برای تأمین مالی ثبتنام میکنند که این خود باعث هزینههای گزاف برای دانشجویان میشود و چه بسا تعداد زیادی از دانشجویان توانایی پرداخت ندارند و مجبور به انصراف از تحصیل میشوند. همچنین در بسیاری از دانشگاهها هزینههای تحصیل به صورت دلار و یورو محاسبه میشود و این خود جای سؤال است برای فردی که در ایران زندگی میکند و به تومان درآمد دارد چرا بایستی به دلار و یورو که هر روز در حال نوسان است و بیشتر حالت صعودی دارد، پرداخت شهریه داشته باشند.
احمدی به یکی دیگر از مشکلات دانشجویان مهاجر افغانستانی در ایران اشاره کرد و گفت: از دیگر مشکلات عدم توانایی در وقفه انداختن تحصیل است به صورتی که اگر فردی بخواهد بین کارشناسی و ارشد خود وقفهی یک ساله بیاندازد حتماً بایستی گذرنامه خود را تبدیل وضعیت کند و این پروسه خودش چندین ماه زمان میبرد و دوباره برای تبدیل به تحصیل، مسیر سختتر میشود.
استفاده از فرصت در جهت حمایت و هدایت استعدادهای مهاجرین
رتبه برتر جشنواره ملی آرمان برتر اظهار داشت: پس از آشنا شدن با مجموعه فرهنگسازان زندگی سبز و شناخت بیشتر این مجموعه، مصمم به همکاری بیشتر با این مجموعه شدم. این مجموعه به دنبال استعدادیابی و حمایت و هدایت دانشآموزان، دانشجویان و هر فردی که استعدادی در زمینه خاصی دارد میباشد. از آن پس مصمم شدم که این استعدادیابی برای مهاجرین نیز صورت بگیرد. این ایده را با این مجموعه مطرح کردم که با استقبال فراوانی مواجه شد.
در گام اول بزرگداشتی برای شهدای دانایی برگزار کردیم. دنیای امروز برای پیشرفت و توسعه فقط به زبان صلح نیاز دارد و ما میخواهیم مبلغ آرزوهای رنگی صلح در جهان باشیم که در این مراسم کودکان افغانستانی با روشن کردن شمع یاد هموطنان شهید خود را گرامی داشتند. همچنین در این آیین هدایایی به رسم پیوند فرهنگی کودکان ایران و افغانستان به دانش آموزان افغانی اهدا شد که بازتاب نسبتاً خوبی در فضای مجازی داشت. پس از آن با چند تن از مهاجرین درصدد جمعآوری استعدادهای برتر هنری برآمدیم. همچنین فراخوانی در جهت جمعآوری استعدادهای هنری اعلام شد که با استقبال بسیار خوبی از سمت مهاجرین روبرو شد. این مسأله با دفتر اداره اتباع و مهاجرین خارجی شهرستان کاشان مطرح شد، که ضمن استقبال، وعده رسمیت بخشیدن به این مجموعه را دادند.
استعدادهای هنری مدیریت و سازمان یافته شدند و هر کدام در بخش خود مشغول به آموزش حرفهای شدند و کلاسهای فشرده و منظمی برگزار شد. اجرا و مدیریت این برنامهها با بنده و با همکاری دکتر مصطفی اکبری و با نظارت مدیریت مجموعه فرهنگسازان زندگی سبز رو به جلو در حال برگزاری است.
احمدی در ادامه به اهداف و برنامههای گستردهای که با حمایت این مجموعه برای مهاجرین افغانستانی در نظر دارند، اشاره کرد و گفت:
استعدادیابی مهاجرین در تمام زمینههای علمی، هنری، ورزشی، فرهنگی و… در همه ردههای سنی.
تغییر رویکرد کارگرپروری در ایران و هموار کردن مسیر برای اشتغالزایی در حوزههای دیگر.
تهیه برنامههای تلویزیونی در خصوص کشف استعدادهای مهاجرین ایران و معرفی آنان.
آسیبشناسی مهاجرین به صورت موردی و جمعی در خصوص موانع پیشرفت و موفقیت.
ایجاد رسانه بین المللی مهاجرین در قالب سایت و شبکههای اجتماعی برای ارتباط و همدلی مهاجرین سراسر دنیا با یکدیگر.
استفاده از هنر مهاجرین برای برگزاری تئاتر، جشنوارههای نقاشی، شعر، موسیقی، گویندگی در سطح بین المللی و اجرا در کشورهای دیگر به عنوان نماد صلح و آرامش در کشور عزیزمان افغانستان.
دعوت از استعدادهای برتر مهاجرین و ایجاد انگیزه برای دانش آموزان، دانشجویان و آحاد جامعه مهاجرین در دستور کار و برنامههای آتی قرار داد.
حمایت و هدایت استعداد مهاجرین
وی علاوه بر تحصیل در سطح عالی، به حمایت از استعدادهای مهاجرین پرداخته است که در اینباره اظهار داشت: حمایت و هدایت استعداهای مهاجرین افغانستانی، برنامه سازمان یافتهای برای تمام ردههای سنی با همکاری آموزش و پرورش و دانشگاهها در حیطههای علمی، هنری، ورزشی، فرهنگی و… است که در گام اول ایران به عنوان پالت اولیه در نظر گرفته شده است و پس از آن کشورهای دیگری که میزبان مهاجرین هستند را نیز تحت پوشش قرار میدهد و اجرا خواهد شد.
اکثر مهاجرین در ایران، مهاجرین فرزندان مهاجرین افغانستانی در ایران سرشار از توانایی و استعدادهای نابی هستند که درصورت حمایت و هدایت میتوانند آینده درخشانی را برای خود و کشورشان افغانستان رقم بزنند.
ما در ایران با هدف و کشف شناسایی استعدادها با برگزاری کلاسهای آموزشی در این راه بزرگ در حال فعالیت هستیم و پس از برگزاری کلاسهای مختلف درحوزههای فرهنگی، هنری، ورزشی و علمی، استعدادهای درخشان را حمایت مادی و معنوی میکنیم. در طول سال تحصیلی این عزیزان وخانوادههایشان تحت مشاوره رایگان کارشناسان برجسته و مجرب قرار میگیرند.
جشنواره آرزوهای رنگی مهاجرین افغانستانی
وی تصریح کرد: برنامهای تحت عنوان جشنواره آرزوهای رنگی در مناطق محروم ایران برگزار میشود که با توجه به درخواست بنده قرار شد این جشنواره برای چند سال صرفاً برای مهاجرین افغانستانی برگزار شود. در حال حاضر در حال برگزاری جشنواره آرزوهای زنگی و برآورده کردن آرزوهای رنگی کودکان افغانستانی هستیم. بدین شکل که به کودکان و نوجوانان برگههای نقاشی داده میشود تا آرزوهای خودشان را یا نقاشی بکنند یا بنویسند، که پس از بررسی نقاشیها توسط گروه مربوطه در صورت امکان آرزوهای تکتک آنان برآورده شده و در طی جشنوارهای به آنان اهدا میشود. ما با برآورده ساختن آرزوهایشان، اعتماد به نفس بالا را به کودکان افغانستانی هدیه میدهیم.
ساماندهی کودکان کار مهاجر
احمدی در ادامه افزود: درنظر داریم که همه کودکان مهاجرین از جمله کودکان کار که علاقهمند به فعالیت در حیطه خاصی هستند را ساماندهی و مدیریت کنیم و در صورت داشتن استعدادی در زمینه خاص، راهنمایی و حمایت شوند.
آگاهی بخشی به مهاجرین با یک جرقه
وی با اشاره به اهمیت آگاهیبخشی به جامعه مهاجرین، تصریح کرد: خیلی از مواقع ما میتوانیم صرفاً با یک راهنمایی کوچک مسیر زندگی فردی را عوض کنیم و این مجموعه میخواهد آگاهی بخش مهاجرین برای شفافتر شدن مسیر موفقیت و پیشرفتشان باشد. بسیاری از مستعدین به دنبال تنها یک جرقه هستند و ما میخواهیم که همان یک جرقه باشیم. امیدوارم بتوانم روزی چنین برنامههایی را در کشور عزیزمان افغانستان نیز اجرا نمایم و به گوش جهانیان برسانم که چه استعدادهای نهفتهای در هموطنان عزیزم وجود دارد که با وجود شرایط مستعد میتوانند از بالقوه بودن به بالفعل درآیند.
محدودیتهای مهاجر، فرصتی برای پیشرفت
احمدی در پایان گفتوگو به همنوعان خودش اشاره کرد و گفت: ما میتوانیم از مهاجر بودن خود بجای محدودیت به عنوان فرصت استفاده کنیم و خودمان را به دنیا نشان بدهیم که آری میشود با هنر با علم با ورزش افتخارآفرین بود. صرفاً در کشور ما افغانستان، فقط جنگ و نزاع نیست، میشود خبرهای خوبی هم از مردم ما، از پیشرفتهایشان از موفقیتهایشان به همدیگر و به گوش جهانیان برسانیم . چه میشود که رسانهای باشد که صرفاً اخبار مثبت کشور افغانستان را اعلام کند هرچند کوچک.
احمدی در همین رابطه به یکسری دیگر از فعالیتها و اقداماتش به جامعه مهاجرین اشاره کرد و گفت: رسانه مهاجرین بزودی متولد خواهد شد. این رسانه توسط چند تن از دختران موفق و بااستعداد افغانستانی با حمایت مؤسسه فرهنگسازان زندگی در ایران، تریبون مهاجران سراسر جهان خواهد شد. در این رسانه، مهاجرین موفقی را که با تمام محدودیتهای موجود توانستهاند موفقیتهایی را کسب کنند، معرفی کرده و استعدادهای مهاجرین را شناسایی میکنیم. زندگی مهاجرین افغانستانی را در دنیا مقایسه کرده و با پیگیری مشکلات آنها بیش از پیش به تعالی مهاجرین کمک خواهیم کرد. دراین رسانه فرصتهای شغلی در جهان برای مهاجرین افغانستانی معرفی میشود. نویسندگان و عکاسان مهاجر در تمام کشورها همکاران ما خواهند بود و بزودی نیز رادیو اینترنتی مهاجرین افغانستانی نیز راهاندازی خواهد شد.
رسانه بین المللی مهاجرین قصد فرهنگسازی مثبت وقایع، پیشرفتها و موفقیتهای مهاجرین در سراسر دنیا را دارد و میخواهد به گوش همه مردمان جهان برساند.
از طرفی دیگر هم در حال راهاندازی کارگاههای هنری و صنعتی کوچک مثل نقاشی و خیاطی و… هستیم و فضای کاری و ابزار مورد نیاز را در اختیارکسانی که میتوانند درآمدزایی و اشتغالزایی کنند، قرار میدهیم. تاکنون بیش از سیصد تن از هموطنان افغانستانی از خدمات مختلف ما بهرهمند شدند.
همچنین برگزاری مسابقات در رشتههای مختلف و اهداء جوایز به برگزیدگان از جنبههای تشویقی فعالیتی ماست.
در پایان نکتهای را لازم میبینم که باید گفته بشود این است که در این مسیر فرهنگی و هنری، که خیلیها دست رد به سینهام زدند و حمایتی نکردند، مؤسسه فرهنگسازان زندگی، یاریگر ما مهاجرین افغانستانی بودند و اگر حمایتهای مدیریت این مؤسسه و همکارانشان نبود، هرگز نمیتوانستیم آینده درخشانی برای عزیزان هموطن افغانستانی در عالم مهاجرت رقم بزنیم.