همزمان با چهارمین سالروز عروج مرحوم محمد سرور رجایی، مراسمی با عنوان «روایت خون شریکی» به منظور بزرگداشت یاد و خاطره این پژوهشگر و ادیب برجسته افغانستانی در حسینه هنر ایران برگزار شد.
بزرگداشت چهارمین سالگرد مرحوم محمدسرور رجایی با حضور حجتالاسلام عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران و جمعی از چهرههای فرهنگی، علمی و ادبی روز یکشنبه 12 اسد/مرداد 1404 در حسینیه هنر تهران برگزار شد.
علیرضا قزوه در مراسم بزرگداشت این نویسنده و ادیب کشورمان گفت: مرحوم محمد سرور رجایی، نویسنده و شاعر افغانستانی، نقشی مؤثر در معرفی پیوندهای عمیق فرهنگی و تاریخی ایران و افغانستان داشت.
وی افزود: من سعادت داشتم از همان سالهای آغازین حضور ایشان در ایران با او آشنا باشم. او نه تنها در بسیاری از فعالیتهای فرهنگی، حضور داشت، بلکه نقش مؤثری در زمینههای مختلف ایفا میکرد. دفتر شعر و قصه بچههای افغانستان را مدیریت میکرد، چندین دوره دبیری همایش قند پارسی را بر عهده داشت، مجلات فرهنگی منتشر میکرد و بیوقفه مینوشت، میسرودو عکاسی میکرد.
وی گفت: بسیاری از اهل فرهنگ، لقب «آوینی افغانستان» را برای او شایسته دانستهاند؛ لقبی که بهدرستی نشاندهنده عمق بینش، صداقت هنری و دغدغههای فرهنگی او است.
این شاعر در پایان مراسم با اشاره به واژه «خونشریکی» که رجایی در آثارش برای توصیف پیوند ملتهای ایران و افغانستان به کار میبرد، گفت: این واژهای است که نزدیکی عمیق این دو ملت را بهتر از هر تعریفی بیان میکند. محمدسرور رجایی پیشگام این مسیر بود.
«از دشت لیلی تا جزیره مجنون»، «مأموریت خدا»؛ «در آغوش قلبها» و «خونشریکی» از جمله آثار به جامانده از محمدسرور رجایی است.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران: رفتار با اتباع خارجی موضع دولت است، نه نظام
حجتالاسلام خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران، روز گذشته در مراسم چهارمین سالگرد محمدسرور رجایی، شاعر و نویسنده افغانستانی، در پاسخ به پرسشی درباره موج مهاجرستیزی گفت: بخشی از حوادث اخیر در خصوص اخراج مهاجران به مسائل امنیتی برمیگردد که شاید امکان صحبت درباره آن وجود نداشته باشد، اما ما نباید در هیچ موضوعی دچار افراط و تفریط شویم.
وی افزود: مهاجرت باید از مسیرهای رسمی و با اطلاع نهادهای انتظامی و امنیتی انجام شود. پذیرش بیبرنامه و اخراج یکباره مهاجران نشانه حکمرانی غلط در این حوزه است.
خسروپناه همچنین تأکید کرد: همانطور که یک ایرانی ممکن است مرتکب یک جرم و خطایی شود، یک تبعه هم ممکن است مرتکب جرم شود و ارتکاب جرم توسط یک تبعه نباید به پای همه اتباع نوشته شود، البته باید عرض کنم که برخوردی که اکنون با اتباع صورت میگیرد موضع نظام نیست و موضع دولت است.