بیشتر دانش آموزان جان باخته از خانواده های نادار بودند
بیشتر دانشآموزان جان باختۀ مکتب سیدالشهداء(ع) در غرب کابل از خانوادههای نادار بودند و در یکی از محرومترین بخشهای کابل زندهگی میکردند.
از این میان کامله، دانشآموز صنف هفتم، گلثوم، دانشآموز صنف دوازدهم و ریحانه، دانشآموز صنف دهم مکتب برای اینکه هزینۀ درس و تحصیل شان را فراهم کنند قالین میبافتند.
کامله سیزده ساله تنها دختر باسواد خانوادهاش بود که میخواست با درس خواندن زندهگی پدرش را سروسامان دهد و گلثوم هفده ساله هم با آرزوی ناتمامش در دل خاک خوابید و ریحانه نیز قامت پدرش را خم کرد.
مادر کامله گفت: «دخترام شب قالین کار میکرد و روز درس میخواند تا هزینۀ مکتب را پیدا کند؛ اما آخر به کجا رسید!»
زهرا خواهر، کامله نیز افزود: «بسیار سخت است برای ما که دوباره در آن مکتب برویم از دولت دیگر توقعی نداریم.»
پس از چاشت روز گذشته، هنگامی که دانشآموزان از مکتب رخصت شده بودند، دم دروازۀ مکتب سه انفجار پیهم رخ داد. در این انفجارها 63 تن جان باختند و در حدود 150تن دیگر زخمی شدهاند.
طاهره، خواهر گلثوم میگوید که هردو در یک صنف درس میخواندند؛ در انفجارهای روز گذشته گلثوم جان باخت و طاهره زخمی شدهاست: «دوصد روپیه را هم گرفته بود که مکتب گفته است فطر روزه تان را بیاورید که در مکتب چوکی بخری،م رفت دیگر پس نیامد.»
حسین، بردار گلثوم نیز افزود: «خانواده گفت که دیگر درس نخوانند بس است در این شرایط اگر بخوانی هم چیزی نمیشوند. من گفتم بخوانند.»
محمد علی، پدر ریحانه میگوید که بدلیل شمار بلند تلفات انفجارها، ساعتها نتوانسته بود پیکر ریحانه را پیدا کند: «در شفاخانه، روی شهید اول را دیدم، نبود. دو را دیدم، نبود. سوم را که دیدم ریحانه خودم بود.»
خانوادههای این دانشآموزان میگویند که دیگر امیدی به آینده ندارند و برای شان روشن نیست که با عادی شدن اوضاع میتواند فرزندان شان را دوباره به مکتب بفرستند یا نه.