یک حرف، شاید هم یک هشدار برای طالبان

مردم افغانستان ضلع قدرت نیستند، از اینرو قابل کشتن هم نیستند، با آنهاییکه می جنگید آشتی کنید، قدرت را میان هم تقسیم کنید و بیایید یکجا بر ما حکومت کنید.

سال های حاکمیت طالبان را به یاد می آورم، طالبان آمدند (چگونگی آمدن و رفتن طالبان در کتاب پشت پرده کسی هست -نوشته استاد مسعود- مطالعه کنید).
و مجاهدین عقب نشینی تاکتیکی کردند. حالا طالبان روز تا روز قوی و بر ساحه تسلط و قلمروی آنان افزوده می شد،
عامل خارجی نگران چنین امری بودند، حکومت ضعیف هدف استراتژیک عامل خارجی در افغانستان بود،
آنان طالبان را تشویق کردند تا کار های را انجام دهند که بتواند فردا برای طالبان درد سر ساز باشد، در حقیقت با این حرکت پشتیبانی بین المللی را که شاید بوجود می آمد خنثی سازند.

- در جنگ طالبان در شمالی و شمال کابل تاکستان ها آتش گرفت و این اولین دوسیه و پرونده برای طالبان شد.
- بعد دست و پا بریدن ها و آویزان کردن دست ها و پاها در چهاراهی ها دوسیه دومی.
- بعد حمله بر مزار و کشته شدن تعداد از دیپلومات های ایرانی دوسیه سوم.
- بعد حمله بر سفارت امریکا و خرابی های آن دوسیه چهارم.
- بعد حاضری گرفتن در مساجد از نماز گزاران، دوسیه پنجم.
- مسدود کردن مکتب دخترانه و عدم اجازه رفتن دختران به پوهنتون ها/ دانشگاه ها به دختران، دوسیه ششم.
- شلاق زدن زنان به سبب بی حجابی در جاده ها، دوسیه هفتم.
- عدم تسلیمی بن لادن دوسیه هشتم.
فروریختاندن بت های بامیان دوسیه نهم.

و از این دوسیه بسیاری دیگر که دولت طالبان را مانع رسیدن به بودن در سطح جهان می کرد و در ضمن نظر ملی و بین المللی را در ضدیت با طالبان تشویق می نمود.
این دوسیه سازی ها کارش را کرد و دولت طالبان توسط عامل خارجی ساقط شد.
حالا که می بینم دو حرکت متضاد در مورد طالبان در حرکت است.
طالبان حمایه می شوند تا مانند یک قدرت در افغانستان تبارز کنند، حرکات جالب روانی در این مورد سازمان داده می شود، مثلا دفاع امریکا می گوید در صورت خطر کابل ما حملات هوایی را نمی توانیم سازمان دهیم، یعنی کابل در خطر است و یا....

از جانب دیگر حرکات طالبان به شدت انتقاد می شود.
حالا دوسیه سازی ها جریان داده شده که طالبان با تجربه گذشته باید متوجه باشند
1- حادثه پوهنتون/ دانشگاه کابل و تبلیغ ضدیت با تحصیل دوسیه اول
2- انفجار در مساجد دوسیه دوم.
3- کشتن مردم از یک قوم - جنوساید دوسیه سوم.
4- حادثه مکتب سیدالشهدا و شهید شدن اطفال دوسیه چهارم.
5- حمله بر زایشگاه و شفاخانه دوسیه پنجم.
6-حمله بر خبرنگاران و به شهادت رسانیدن خبرنگاران دوسیه ششم.
7- حمله بر تیم ماین پاکان دوسیه هفتم.
و از این قبیل دوسیه سازی ها جریان دارد....

حالا من تصور می کنم در صورت پیروزی طالبان نیز طالبان گذاشته نمی شوند حکومت کنند و عامل خارجی از طالبان مانند وسیله استفاده برای به زانو درآوردن نظام تلاش می کند، این نظام بعد از 40 سال پدید آمده است و سبب نگرانی بیرونی ها شده است.
طالبان می توانند دوسیه سازی ها را خنثی سازند.
می دانم دشوار است ولی ناممکن نیست.

طالبان!
مردم افغانستان ضلع قدرت نیستند، از اینرو قابل کشتن هم نیستند، با آنهاییکه می جنگید آشتی کنید، قدرت را میان هم تقسیم کنید و بیایید یکجا بر ما حکومت کنید ما توده میلیونی خموش بی وسیله ایم، هرچه ظلم کنید خموشیم؛ لطفا ما را نکشید، بگذارید به عجل و تقدیر خویش که خدا برایمان تعیین کرده است بمیریم.
ما خانه هایمان را دوست داریم به اطفال مان عشق می ورزیم و منتظر یک لبخند کوچک ایم.
از ما خانه های ما را نگیرید ویرانش نکنید.
بگذارید اطفال مان با ما باشند قبرستان ها جا برای اطفال ما ندارند.
بگذارید یک لحظه بخندیم و آرام بمیریم.

عشق آباد
سید مسعود