افزایش شدید سرقت های مسلحانه و وقایع جنایی به دلیل بیکاری در مزارشریف

 آگاهان اجتماعی و باشندگان مزار شریف؛ مرکز ولایت بلخ می‌گویند که با روی کار آمدن طالبان، مردم امیدوار به بهبود زندگی بودند در حالی که با توقف جنگ، امنیت تا حدی تامین شده؛ اما نبود کار و افزایش فقر و بیکاری سبب افزایش سرقت های مسلحانه و رویدادهای جنایی گردیده که باید سران طالبان برای حل آن هرچه زودتر اقدام کنند.

با توقف جنگ و خونریزی پس از روی کار آمدن طالبان، شهروندان کشور امیدوار بودند که دیگر زندگی مسالمت آمیز و آرام را تجربه کنند؛ اما در روزهای اخیر، افزایش بیکاری و پیامدهای ناگوار آن از جمله افزایش سرقت های مسلحانه و رویدادهای جنایی نگرانی مردم مزار شریف را برانگیخته است.

مردم می گویند که در یک هفته اخیر، چندین رویداد سرقت از منازل، دکان و موتر در مزار شریف رخ داده است.

آنان نگران اند که بیکاری شهروندان مخصوصا جوانان کشور، امنیت و آرامش جامعه را مختل کند و حکومت طالبان باید برای حل آن توجه داشته باشد.

حسیب الله؛ از فعالین اجتماعی در بلخ در گفتگو با آوا اظهار داشت: حاکمیت طالبان سبب افزایش بیکاری، آوارگی، فقر، گرسنگی، فرار مردم به گونه قاچاق به بیرون، صدمه سکتورهای امنیتی، اقتصادی، اجتماعی، توقف ارتباطات خارجی و بسته شدن صادرات و واردات دولتی و خصوصی شده است. تاکنون که بیشتر از یکماه از حاکمیت طالبان می گذرد هر روز رقم نگرانی مردم افزایش می یابد و آهسته آهسته سرقت منازل و قتل های پنهانی در حال رشد است که با ادامه این وضعیت، سخت نگرانیم و امید است که مقام های طالبان هرچه زودتر به نگرانی مردم رسیدگی کنند تا از فرار و فاجعه های بدتر از آن جلوگیری شود.

احمد حسین؛ از دیگر فعالان اجتماعی در بلخ نیز به آوا گفت: همه خوشبین بودند که با آمدن طالبان در افغانستان دزدی و سرقت های مسلحانه از بین می رود؛ اما متاسفانه از بین نرفت؛ بلکه بیشتر شده است. چون گروه طالبان تمام زندانیان محابس را رها کردند که اکثر آنان به جرایم مختلف در زندان به سر می بردند و باید بگویم وضعیت از این بدتر خواهد شد و طالبان هم توان کنترل مجرمین خطرناک را ندارند.

شاداب؛ باشنده مزار شریف نیز می گوید که افزایش فقر و بیکاری در افغانستان به یک معضل جدی تبدیل شده، بیکاری آینده خوبی ندارد، مخصوصاً جوان‌هایی که بیکار و بی سرنوشت اند، آینده شان به خطر افتاده و این امر پیامدهای خطرناک و تاسفبار دارد.

به گفته او، وقتی یک جوان بیکار بماند ممکن دست به هر کاری از جمله فرار از وطن، سرقت های مسلحانه و ده ها رویداد جنایی دیگر دست بزند که به ‌همین‌ منظور باید به سرنوشت جوانان توجه جدی شود.

این باشنده شهر مزار شریف تاکید دارد که اگر توجه جدی به حل بیکاری صورت نگیرد، افغانستان با بحران غیر قابل پیش‌بینی رو به رو می شود که‌ زمان برای حل آن دیر خواهد بود و پشیمانی نیز سودی نخواهد داشت.

در همین حال، حامد حسن ناظر؛ مدیر یک مکتب خصوصی در مزار شریف می گوید: صلح، امنیت، تجارت و بازرگانی در زندگی روزمره انسان ها لازم و ملزوم یکدیگر هستند؛ اما با روی کار آمدن حکومت طالبان در افغانستان امنیت برقرار شده؛ اما متاسفانه تجارت و بازرگانی رخت بربسته که دقیقاً این بیکاری پیامدهای ناگواری در پی خواهد داشت.

وی تصریح کرد که سرقت های مسلحانه، فرار قشر تحصیلکرده و کارآزموده از وطن جز نابودی کشور پیامد دیگری در پی نخواهد داشت و باید تجارت و بازرگانی و فراهم نمودن زمینه کاریابی برای ملت در اولویت کاری سران حکومت قرار داشته باشد.

به گفته او، نبود کار یگانه مشکل مردم افغانستان است، اگر از هر 10 نفر که از وطن خارج می شوند، پرسیده شود به چه دلیلی ترک وطن می کنید، 9 نفر آنها علت مهاجرت شان را بیکاری عنوان می کنند.

وی افزود که اگر زمینه کار فراهم نشود و بانک ها به همین منوال بسته بماند در آینده نزدیک شاهد یک فاجعه انسانی و همچنین اعتراضات گسترده مردم افغانستان خواهیم بود.

ناظر تاکید کرد که فعلا هیچ داد و ستدی در بازار نیست؛ چون پول نقد در بازار وجود ندارد، اندک مردمی که پول نقد دارند به خاطر معلوم نبودن اوضاع جرات مصرف کردن آن را ندارند، چون کشور در یک آینده تاریک و نامعلوم به سر می برند.

به باور وی، وقتی داد و ستد وجود نداشته باشد حتی فرآورده های داخلی هم به مصرف نمی رسند؛ وقتی فراورده های داخلی که حاصل زحمت یکساله یک دهقان است به فروش نرسد فاتحه کشاورزان بدون درآمد و بدون پشتیبانی مالی خوانده می شود، نه تنها امسال؛ بلکه در سالیان طولانی اقتصاد کشور متضرر خواهد شد. چون کشاورزان توان و امید خویش را از دست می دهند.

 این در حالی است که دو هفته از اعلام کابینه طالبان می گذرد، اما هنوز کشورهای منطقه و جهان حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته اند، بانک ها مسدود است، معاشات کارمندان دولتی پرداخت نشده، فابریکات تولیدی، کارهای ساختمانی و کار در ادارات دولتی مانند قبل جریان ندارد و مردم در وضعیت نامعلومی به سر می برند.

از آغاز دانشگاه های دولتی نیز خبری در دست نیست و شمار زیادی از جوانان دانشجو قصد فرار از کشور را دارند.

معلوم نیست این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و مردم افغانستان تا چه وقت زندگی آرام را تجربه نخواهند کرد؛ در حالی که سرنوشت افغانستان به توافقات کشورهای قدرتمند جهان و منطقه گره خورده و معلوم نیست. در تازه ترین مورد نشست شانگهای در دوشنبه پایتخت تاجکستان با محوریت صلح افغانستان برگزار شد که 12 کشور منطقه در آن شرکت داشتند؛ اما هیچ نماینده ای از افغانستان دعوت نشده بود.